Ένα από τα πολύ μεγάλα debate μέσα στη βίγκαν κοινότητα αφορά το «αν οι βίγκανς μπορούν να τρώνε και σε γνωστές, μη βίγκαν αλυσίδες». Το παραπάνω ερώτημα έχει διχάσει τους βίγκαν, σε σημείο να έρχονται σε έντονες αντιπαραθέσεις.
Η ταπεινή μας άποψη είναι πως δεν είναι κακό να είσαι πελάτης και αυτών των αλυσίδων γρήγορου φαγητού, ενώ μάλιστα μπορούμε να διακρίνουμε και θετικά σε αυτό.
Φυσικά δε λέμε να εγκαταλείψουμε τα βίγκαν εστιατόρια και τα εξειδικευμένα βίγκαν καταστήματα. Εννοείται πως χρειάζονται τη συνεχή στήριξή μας προκειμένου να επιβιώσουν και να ανθίσουν. Αυτό που λέμε είναι πως δεν είναι κακό, όποτε το επιτρέψουν οι συνθήκες, να δοκιμάσουμε τις βίγκαν επιλογές σε μη βίγκαν αλυσίδες φαγητού.
Ας δούμε για αρχή όμως τους κυριότερους λόγους για τους οποίους σε αρκετούς βίγκαν ανάβουν κόκκινα λαμπάκια όταν ακούνε για «βίγκαν που τρώει και στα McDonalds»:
1) Ενισχύουμε μία αλυσίδα η οποία έχει δολοφονήσει δισεκατομμύρια ζώα
2) Ενισχύουμε μία αλυσίδα η οποία έχει κάνει ζημιά στο περιβάλλον
3) Ενισχύουμε μια αλυσίδα που έχει προκαλέσει πόνο σε αμέτρητα συναισθανόμενα πλάσματα και είναι υπαίτια για εικόνες φρίκης σαν αυτές που βλέπουμε στα διάφορα βίντεο σφαγών.
4) Η κάθε αλυσίδα fast food, αποτελεί μία ακόμη πολυεθνική που ενισχύει το κεφάλαιο, τον καπιταλισμό, την ολιγαρχία και εκμεταλλεύεται τους εργαζόμενους.
Τα παραπάνω αποτελούν τους κύριους λόγους για τους οποίους πολλοί βίγκανς εξαγριώνονται στην ιδέα κάποιος βίγκαν να τρώει σε τέτοιου είδους αλυσίδες γρήγορου φαγητού.
Ομολογουμένως, οι λόγοι αυτοί (με εξαίρεση ένα κομμάτι του νούμερου 4, το οποίο σαν επιχείρημα έχει και πολιτικές-οικονομικές προεκτάσεις, συνεπώς και υποκειμενική άποψη και όχι αντικειμενική), είναι αρκετά σοβαροί. Δεν είναι ψέμα πως οι αλυσίδες fast food παγκοσμίως έχουν κάνει απίστευτο κακό στα ζώα και στο περιβάλλον και πως αποτελούν ουσιαστικά «εχθρό» του βιγκανισμού.
Ποια είναι όμως η άλλη πλευρά; Υπάρχουν εξίσου σοβαροί λόγοι για να συνεχίσει ένας βίγκαν να τρώει σε αυτές τις αλυσίδες τις όποιες βίγκαν επιλογές του; Και το πιο σημαντικό: Μπορεί να βγει κάτι θετικό για τα ζώα αν στηρίζουμε και τις αλυσίδες αυτές;
Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε πως θέτεις στρατηγικούς στόχους ΔΕΝ οι συναισθηματισμοί δεν βοηθάνε. Και ο βιγκανισμός θέλει ΚΑΙ στρατηγική σκέψη. Αν αφήνεις να σε παρασέρνει μονίμως το συναίσθημα τότε είναι λογικό πως δε σκέφτεσαι λογικά. Αν θες το καλό των ζώων και να βάλεις τέλος στην κόλασή τους, πρέπει κάποιες φορές να δεις το θέμα ψυχρά.
Και αν το δεις ψυχρά, θα καταλάβεις ότι για να έρθει πολλές φορές κάτι καλό, ίσως χρειαστεί να κάνεις και ελιγμους, να κάνεις προσωρινές υποχωρήσεις, να δείχνεις κατανόηση ακόμη και όταν νιώθεις πως δε μπορείς, να αναπτύξεις φιλικές σχέσεις με τον εχθρό σου, να κάνεις πράγματα που δε σε εκφράζουν.
Καλή η περηφάνια, όχι όμως όταν ο σκοπός αφορά άλλους και όχι εσένα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο σκοπός αφορά τα ζώα. Οπότε πρέπει να αφήνουμε τους προσωπικούς εγωισμούς στην άκρη. Και αφού ξεκαθαρίσαμε πως το όλο θέμα πρέπει να το δούμε ψυχρά, ας περάσουμε στους λόγους για τους οποίους ένας βίγκαν μπορεί να πηγαίνει και να τρώει στις προαναφερθείσες αλυσίδες.
1) Επειδή κάποιος πληρώνει την «X» αλυσίδα, αυτό δε συνεπάγεται ότι αυξάνεται η ζήτηση σε κρέας.
Ίσως κάποιοι έχουν τη ψευδαίσθηση ότι αν οι βίγκαν αφήσουν χρήματα στις αλυσίδες αυτές ή σε κάποιο κατάστημα που κατά κύριο λόγο εμπορεύεται ζωικά, τότε θα αυξηθεί και η ζήτηση σε κρέας και ζωικά παράγωγα. Όμως, δεν λειτουργεί έτσι.
Οι επιχειρήσεις βλέπουν ποια προϊόντα τους έχουν αυξημένη ζήτηση και σε ποια προϊόντα τους η ζήτηση έχει μειωθεί. Το ότι μία επιχείρηση σημείωσε κέρδη, δε σημαίνει ότι θα συνεχίσει να παράγει εξίσου όλα της τα προϊόντα στην ίδια ακριβώς ποσότητα. Οι μεγάλες (και οι μικρές) επιχειρήσεις παρατηρούν τις προτιμήσεις των πελατών τους, ενώ καταγράφουν ποια προϊόντα τους «τα πάνε καλά» και ποια προϊόντα τους περνάνε κρίση.
Αν οι βίγκαν πηγαίνουν στη «X» αλυσίδα για φαγητό, και αγοράζουν τις βίγκαν επιλογές, τότε αυτό θα δημιουργήσει και μία αύξηση στην προσφορά της επιχείρησης για βίγκαν προϊόντα, ενώ αντίστοιχα θα υπάρξει μία ενδεχόμενη μείωση στην προσφορά για ζωικές τροφές (ενδεχόμενη καθώς εξαρτάται από άλλους παράγοντες).
Συνεπώς, όχι μόνο δε θα υπάρξει αύξηση της παραγωγής ζωικών, αλλά πιθανώς να υπάρξει αύξηση της προσφοράς σε βίγκαν προϊόντα και μείωση της προσφοράς σε ζωικά. Τουτέστιν, λιγότερα σφαγμένα ζώα.
2) Εξάπλωση της βίγκαν ιδεολογίας μέσω των πολυεθνικών
Όπως γράψαμε και παραπάνω, αν θέλεις να πετύχεις τους σκοπούς σου, είναι πιθανό πως μπορεί να χρειαστεί να κάνεις πράγματα που δε συνάδουν με τα πιστεύω σου.
Οι πολυεθνικές εταιρείες, έγιναν πολυεθνικές και εξαπλώθηκαν σε όλο τον κόσμο επειδή πέτυχαν. Ήξεραν πώς να προωθήσουν τα προϊόντα, τις υπηρεσίες και το brand name τους. Αν λοιπόν οι βίγκαν παγκοσμίως, δείξουν στις επιχειρήσεις αυτές ότι χρειάζονται ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΒΙΓΚΑΝ ΠΡΟΪΟΝΤΑ στην αγορά, τότε όλες οι εταιρίες δεν έχουν παρά να σεβαστούν τους καταναλωτές τους και να υλοποιήσουν τις επιθυμίες τους.
Εφόσον λοιπόν κυκλοφορήσουν νέα βίγκαν προϊόντα στην αγορά, είναι επόμενο πως θα γίνει και η αντίστοιχη ενημέρωση – διαφήμιση από τις εταιρείες. Έτσι, δε θα ενημερωθούν μόνο οι βίγκαν για τα νέα προϊόντα που κυκλοφόρησαν, αλλά και οι παμφάγοι. Και το καλύτερο; Όπως είπαμε και πιο πάνω, οι εταιρίες αυτές ξέρουν πώς να προσελκύσουν τους πελάτες τους και πώς να προωθήσουν ένα προϊόν. Το ίδιο λοιπόν θα συμβεί και στην περίπτωση των βίγκαν προϊόντων.
3) Περισσότερες βίγκαν επιλογές για εμάς και για τους υποψήφιους βίγκανς
Έχουμε αναφέρει και σε άλλα άρθρα πως πολλοί άνθρωποι δε γίνονται βίγκαν επειδή φοβούνται ότι θα στερηθούν. Για αυτό και ψάχνουν δικαιολογίες ώστε να συνεχίσουν την παμφαγία. Δεν παρακινούνται όλοι οι άνθρωποι μόνο με το συναίσθημα, και πρέπει να το χωνέψουμε αυτό.
Ούτε γίνεται να πούμε: «Τι; Δε γίνεσαι βίγκαν με τη μία για τα ζώα; Ε, μη γίνεις ποτέ τότε». Και δε γίνεται καθώς σκοπός μας είναι να σώσουμε τα ζώα, όχι να εξυψώσουμε τον εγωισμό μας.
Όταν λοιπόν στηρίζεις και τις πολυεθνικές εταιρίες με την αγοραστική σου δύναμη, τότε είναι λογικό πως αργά ή γρήγορα θα βγουν στην αγορά νέα βίγκαν αγαθά. Κι αυτό γιατί οι τεράστιες αυτές επιχειρήσεις έχουν τη δύναμη και το κεφάλαιο να α) καινοτομήσουν β) να σχεδιάσουν ένα νέο προϊόν γ) να το παράγουν μαζικά δ) να το κάνουν πετυχημένο.
Δίνοντας περισσότερες βίγκαν επιλογές στον κόσμο, είναι σα να ανοίγεις το δρόμο σε εκείνους που το σκεφτόντουσαν να γίνουν βίγκαν αλλά φοβόντουσαν τη στέρηση.
4) Ένας εχθρός λιγότερο
Αν οι βίγκαν στηρίζουν αυστηρά και μόνο τις βίγκαν επιχειρήσεις, τότε αργά ή γρήγορα, οι πολυεθνικές θα έχουν απώλειες στα κέρδη τους. Τέτοιες τεράστιες επιχειρήσεις δεν ανέχονται φυσικά καμία τέτοια απώλεια. Δε θα κάτσουν με σταυρωμένα τα χέρια, επομένως είναι είναι αναμενόμενο να δουν το βιγκανισμό ως εχθρό τους.
Και τότε, θα υπάρξει παρασκηνιακός πόλεμος προς το βιγκανισμό. Να υπενθυμίσουμε το ότι η βιομηχανία αβγών στην Αμερική ξόδεψε χιλιάδες ευρώ για να προωθήσει στο διαδίκτυο τα αβγά, αλλά και να υπονομεύσει το βιγκαν κίνημα.
Αν όμως δώσεις την ευκαιρία στις πολυεθνικές να κάνουν και αυτές μία μετάβαση προς το βιγκανισμό, ή έστω να γίνουν εξαιρετικά φιλικές προς τους βίγκαν, τότε δε θα τους έχεις στο μέλλον εχθρούς αλλά συμμάχους. Άλλωστε τη μετάβαση προς το βίγκαν τρόπο ζωής, δεν καλείται να την κάνουν μόνο ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά, αλλά ολόκληρες οι κοινωνίες, τα έθνη και οι οικονομικές τους δυνάμεις.
5) Οι βίγκαν δείχνουν λιγότερο υστερικοί και περισσότερο διαλλακτικοί
Είναι σημαντικό επίσης, το τι εικόνα βγάζει προς τα έξω ένας βίγκαν. Αν δείχνεις υστερικός και αρνητικός με όλα τότε προφανώς και απομακρύνεις τους γύρω σου από την ιδέα του βιγκανισμού.
Σε θεωρούν ήδη περίεργο και υπερβολικό. Καλό θα ήταν να μην τους επιβεβαιώνεις. Ας υποθέσουμε ότι είσαι ο μοναδικός βίγκαν στην παρέα σου, η οποία ήδη σε θεωρεί «χαζούλη» ή «της μόδας» ή «περίεργο» ή «υπερβολικό» (κλασικό φαινόμενο). Γυρνάτε από μία έξοδο και η παρέα προτείνει να φάτε στα McDonalds, στα KFC ή στα Goody’s ή σε κάποια αλυσίδα που φτιάχνει burger.
Όλοι ενθουσιάζονται με την ιδέα, εκτός από εσένα. Αν αρχίσεις να τους λες «Εγώ δεν πάω σε τέτοια μέρη, γιατί είναι κατά των ζώων, τελείως αντί-βίγκαν και αρνούμαι να αφήσω τα λεφτά μου. Πηγαίνετε εσείς αν θέλετε», πιθανώς απομακρύνεις τους φίλους σου από το βιγκανισμό. Δεν αποκλείεται μάλιστα, μόλις κάτσουν κιόλας στην «X» αλυσίδα για φαγητό, χωρίς εσένα, να παραγγείλουν 10 επιπλέον burger για να σου πάνε κόντρα!
Η απάντηση: «Δε με νοιάζει τι θα κάνουν», «Πρόβλημά τους» ή «Δε θέλω τέτοιους φίλους» (που λέει και το τραγούδι), να υπενθυμίσουμε πως ΔΕ θα σώσει κάποιο ζώο.
Ξέρεις τι θα σώσει κάποιο ζώο όμως; Το να είσαι διαλλακτικός, υπομονετικός, χαλαρός, και το να ακολουθήσεις την παρέα σου, επιλέγοντας κάτι μη ζωικό από το μενού.
Αν σου άρεσε αυτό το άρθρο κάνε κλικ εδώ και μοιράσου το με τους φίλους σου! 
