Θα είχε νόημα να χρησιμοποιούμε την έννοια της τροφικής αλυσίδας αν ήμασταν ακόμη στις σπηλιές και στα δέντρα και έπρεπε να επιβιώσουμε, όχι για να κακοποιούμε ζώα με τον χειρότερο τρόπο στα εκτροφεία. Και οπωσδήποτε η έννοια της τροφικής αλυσίδας δεν μπορεί να περιλαμβάνει ζώα που έχουν μεγαλώσει με ορμόνες, αντιβίωση, κρεατάλευρα και βαμβακόπιτες.

Σε κάθε περίπτωση, για να είσαι μέρος της αλυσίδας ή του κύκλου αυτού πρέπει να έχεις φυσικούς εχθρούς. Αν ο πληθυσμός σου δεν ελέγχεται με κάποιον τρόπο από φυσικούς θηρευτές, τότε σίγουρα δεν είσαι μέρος αυτής της αλυσίδας της φύσης.

Εξάλλου, ακόμη και αν θέλαμε να χρησιμοποιήσουμε την έννοια της τροφικής αλυσίδας, στη φύση κανένα ζώο δεν είναι εκ των προτέρων καταδικασμένο, όπως συμβαίνει με τα ζώα που εκτρέφουμε εμείς. Στη φύση κάθε πλάσμα έχει τη δυνατότητα να τρέξει μακριά από τον κίνδυνο ή να πολεμήσει για τη ζωή του. Εμείς δεν δίνουμε καμία τέτοια δυνατότητα στα ζώα που εκτρέφουμε∙ αντιθέτως, από τη στιγμή που γεννιούνται, είναι βέβαιο ότι θα καταλήξουν στο τραπέζι μας.

Αν σου άρεσε αυτό το άρθρο κάνε κλικ εδώ και μοιράσου το με τους φίλους σου!