Πολλοί βίγκαν ψάχνουν για τον τέλειο τρόπο, τη σωστή μέθοδο, την “ιδανική συνταγή” θα λέγαμε, την οποία πρέπει να ακολουθήσουν για να κάνουν τους ανθρώπους γύρω τους βίγκαν. Συχνά, προσπαθούν να “βιγκανοποιήσουν” κοντινούς φίλους, συγγενείς ή ακόμα και τους συντρόφους τους. Ακόμη συχνότερα όμως απογοητεύονται αγανακτούν, καθώς διαπιστώνουν πως η προσπάθεια τους είναι πολύ δυσκολότερη από ό,τι αρχικά πίστευαν.
Οι άνθρωποι γύρω τους όχι μόνο δε συμφιλιώνονται με τις ιδέες του vegan που προσπαθεί να τους πείσει, αλλά πολλές φορές γίνονται και πολέμιοι του vegan τρόπου ζωής. Παρακάτω λοιπόν θα μοιραστώ κάποιες σκέψεις και ιδέες πάνω στο θέμα.
Ξεκινώντας από τα βασικά, θεωρώ ότι ένας vegan ο οποίος θέλει να προωθήσει τις αρχές του, πρέπει να προσέξει τις λέξεις τις οποίες επιλέγει να χρησιμοποιεί. Παραδείγματος χάρην, οι λέξεις: “πείθω”, “μετατρέπω”, “καθοδηγώ”, είναι λέξεις που έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα όποτε τις χρησιμοποιούμε. Γιατί;
Γιατί κανένας άνθρωπος δε θέλει να “πειστεί” για κάτι, κανένας άνθρωπος δε θέλει να “μετατραπεί” σε κάτι και κανένας άνθρωπος δε θέλει να “καθοδηγηθεί” από κάποιον. Τουλάχιστον, όχι τόσο εύκολα και όχι από κάποιον που μέχρι πρότινος ήταν απλά ο φίλος/η του, συγγενής του, σχέση του ή γνωστός του και τώρα προσπαθεί να γίνει ο “πνευματικός του διδάσκαλος” ή ο “μέντοράς” του.
Είναι επόμενο λοιπόν τέτοιες λέξεις να δημιουργούν μηχανισμούς άμυνας σε όποιον τις ακούει και να τον διώχνουν όλο και πιο μακριά από την ιδέα του βιγκανισμού.
Συνεπώς, αντί να “πείσουμε” ή να “αλλάξουμε” κάποιον, μπορούμε απλά να “επηρεάσουμε” κάποιον, να “ενημερώσουμε” ή να “εμπνεύσουμε”. Μπορούμε να “μοιραστούμε” κάποιες σκέψεις ή προβληματισμούς αντί να “καθοδηγήσουμε”.
Εν ολίγοις, όσο πιο κομψό και φιλικό είναι το λεξιλόγιό μας, τόσο πιο προσιτή και φιλική θα είναι και η λέξη βίγκαν στα αφτιά κάποιου άλλου.
Πώς λοιπόν μπορεί ένας βίγκαν να επηρεάσει το συνομιλητή του και να φυτέψει μέσα του ένα σπόρο ευελπιστώντας ότι κάποτε θα ανθίσει μέσα του;
1) Πρώτον και κυριότερον, είναι σημαντικό για ένα βίγκαν να αναγνωρίζει και να κατανοεί πότε ένας διάλογος έχει προϋποθέσεις να προσφέρει κάτι ουσιώδες και πότε αποτελεί απλά… χάσιμο χρόνου. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ικανοί να κάνουν διάλογο, ενώ άλλοι που είναι ικανοί να κάνουν, πολύ απλά δεν ενδιαφέρονται.
Και ναι, υπάρχουν και αυτοί οι άνθρωποι οι οποίοι δε νοιάζονται ούτε για τα ζώα, ούτε για το περιβάλλον, ούτε για την υγεία τους. Ή έστω, προσποιούνται πως δε νοιάζονται καθώς η ιδέα να “ξεβολευτούν” από κάτι που έχουν συνηθίσει τους δημιουργεί ταραχή (για αυτό και οι έντονες πολλές φορές αντιδράσεις στα λόγια ενός βίγκαν).
Οπότε, πριν ξεκινήσετε το διάλογο περί βιγκανισμού με κάποιον, αφιερώστε μερικά δεύτερα για να αναρωτηθείτε “αν αξίζει”.
Αν πάλι διαπιστώσετε στη μέση ενός διαλόγου ότι μιλάτε σε τοίχο, να θυμάστε ότι ποτέ δεν είναι αργά για να αποσυρθείτε από αυτόν. Είναι προτιμότερο να ξοδέψετε την ενέργεια σας κάπου που πραγματικά αξίζει.
2) Δεύτερον, προσπαθείστε να μπείτε στη θέση του συνομιλητή σας. Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Οπότε προσαρμοστείτε ανάλογα με τις απαιτήσεις αυτού και συνεπώς του διαλόγου. Είναι το θέμα για εκείνον κυρίως ηθικό; Τότε εκεί πρέπει να εστιάσετε.
Είναι κυρίως θέμα υγείας και υγιεινής διατροφής; Μιλήστε για τα πλεονεκτήματα του να είσαι βίγκαν και να τρως σωστά. Είναι θέμα γεύσης; Δείξτε τους πως οι βίγκανς “δεν τρώμε μόνο μαρούλια”. Μπείτε στη θέση του άλλου και επιχειρηματολογείστε αναλόγως.
3) Ενημερωθείτε σωστά εσείς οι ίδιοι. Μην περιμένετε να επηρεάσετε κάποιον αν δεν είστε σε θέση να απαντήσετε στα περισσότερα κοινά ερωτήματα που μπορεί να θέσει κάποιος. Το τεράστιο πλεονέκτημα της βίγκαν λογικής είναι η στιβαρότητα και η εγκυρότητα των επιχειρημάτων που τη συντροφεύουν σε κάθε πιθανό πεδίο του διαλόγου.
Είτε μιλάμε περί ηθικής, περί υγείας, οικολογικής συνείδησης, βιολογίας, κλπ, τα επιχειρήματα ενός βίγκαν είναι πανίσχυρα, καθώς βασίζονται στην κοινή λογική, στην ηθική και πάνω απ’ όλα στην επιστήμη. Συνεπώς, κάθε βίγκαν θα έπρεπε να είναι καλά ενημερωμένος σχετικά με τα παραπάνω αν θέλει να έχει και τις αντίστοιχες απαντήσεις.
4) Μην “παίρνετε τον άλλον από τα μούτρα”. Ακόμη και αν ακούσετε τη λέξη “ελαττώσω” αντί για τη λέξη “εξαλείψω”, είναι ένα σημαντικό, πρώτο βήμα. Ένα βήμα προς τη μείωση της βίας έναντι των ζώων, ένα βήμα πιο κοντά στην ευσυναίσθηση, ένα βήμα πιο κοντά στο βιγκανισμό.
Μην περιμένετε την αλλαγή από τη μία μέρα στην άλλη και μην πιέζετε για αυτήν. Το “όλα ή τίποτα” δε θα φέρει καρπούς και ίσως έχει τα αντίθετα αποτελέσματα.
5) Δώστε χρόνο. Δε χρειάζεται να συζητηθούν τα πάντα σε ένα βράδυ και δε χρειάζεται μία συνάντηση με έναν φίλο να έχει ως μοναδικό θέμα το βιγκανισμό.
Ο συνεχόμενος “βομβαρδισμός” απαντήσεων και απόψεων επί του θέματος κουράζει τους πάντες. Από εσάς, μέχρι τον συνομιλητή σας, μέχρι όσους τυχαίνει να παρακολουθούν το διάλογο. Θα ήταν λοιπόν σοφό, να κάνετε πίσω όταν το θέμα έχει εξαντληθεί και αναλυθεί πλήρως, προτού χαρακτηστείτε ως ο “γραφικός της παρέας”.
Άλλωστε και ένας τρίτος που θα ακούει τον διάλογο σας, η λογική λέει ότι θα θεωρήσει εσάς ως κουραστικό και όχι το συνομιλητή σας, καθώς με εκείνον μοιράζονται πιθανώς τις ίδιες πεποιθήσεις.
Ο κάθε βίγκαν βέβαια, μπορεί να έχει το δικό του τρόπο. Θεωρώ, όμως, ότι τα πέντε παραπάνω βήματα είναι μια πολύ καλή αρχή.
Πηγή: http://veganstrategist.org/2017/12/21/how-to-veganize-other-people
Αν σου άρεσε αυτό το άρθρο κάνε κλικ εδώ και μοιράσου το με τους φίλους σου! 
