Κακά τα ψέματα. Το να είσαι βίγκαν σημαίνει ότι λίγοι θα σε καταλάβουν ενώ πολλοί θα σου κάνουν αντίλογο.
Στον κόσμο του σήμερα είναι φυσιολογικό να τρως ζώα. Να αγαπάς τα ζώα αλλά να τα τρως κιόλας. Στον κόσμο του σήμερα είμαστε όλοι πολέμιοι της βίας αλλά όλοι τη χρηματοδοτούν γιατί «άλλο αυτό, άλλο το κρέας». Στον κόσμο που ζούμε υπάρχει η βία που στην όψη της αηδιάζουμε και οργιζόμαστε, αλλά υπάρχει και η βία που όταν συμβαίνει γυρνάμε με απαξίωση το κεφάλι και προσποιούμαστε πως δε συμβαίνει.
Σε αυτόν τον κόσμο ζούμε. Σε έναν κόσμο που μερικά χρόνια πριν οι γυναίκες δεν είχαν δικαιώματα (σε κάποιες χώρες μάλιστα, ακόμα δεν έχουν), γιατί δεν θεωρούνταν ίσες με τους άντρες. Ζούμε στον κόσμο που πριν μερικά χρόνια θεωρούνταν δεδομένο οι μαύροι να είναι σκλάβοι των λευκών. Λογικό σε έναν τέτοιον κόσμο να υπάρχουν ακόμη και σήμερα προβλήματα.
Προφανώς και δεν προλάβαμε τόσο σύντομα να γίνουμε τέλειοι. Λογικό ακόμη και σήμερα να κουβαλάμε κάτι που πιθανώς στο μέλλον θα αποτελεί μαύρη σελίδα της ανθρώπινης ιστορίας, όπως π.χ. τις δισεκατομμύρια σφαγές των ζώων κάθε χρόνο. Μπορεί οι μελλοντικές γενιές να κοιτάνε πίσω τους και να βλέπουν ένα είδος βάρβαρο, με έφεση στη βιαιότητα και στην κακία.
Προς το παρόν όμως ζούμε στο σήμερα και όχι στο μέλλον. Και σήμερα το να είσαι κατά της σφαγής των ζώων είναι «κουσούρι» και όχι ηθική αρχή. Όταν λοιπόν είσαι ένας τόσο «ιδιαίτερος» άνθρωπος, είναι επόμενο να έχεις βιώσει αντίστοιχα ιδιαίτερα συναισθήματα και εμπειρίες. Μικρές λεπτομέρειες που όμως σου αλλάζουν τη ζωή και της δίνουν άλλο νόημα. Για τι μιλάμε;
1) Εκτιμάς φαγητά που ποτέ δεν έτρωγες
Όταν γίνεσαι βίγκαν, σταματάς να τρως κρέας και ζωικά. Αυτό σημαίνει ότι το καθημερινό σου μενού θα γεμίσει από επιλογές που παλαιότερα ενδεχομένως να τις «σνόμπαρες». Δε σου άρεσαν οι μελιτζάνες; Πίστεψε με, αν είσαι βίγκαν για πάνω από 2 χρόνια ξαφνικά θα διαπιστώσεις ότι σου αρέσουν. Δεν μπορούσες με τίποτα να φας φασολάκια, ρεβίθια, αρακά, αγκινάρες και όλα αυτά που παλιότερα ήθελες να τα πετάξεις από το μπαλκόνι μαζί με το πιάτο; Είναι εξαιρετικά πιθανό πως μετά από κάμποσο καιρό που θα είσαι βίγκαν όλα αυτά θα τα εκτιμάς.
Όχι γιατί δεν έχεις επιλογές. Οι βίγκανς έχουν αμέτρητες επιλογές σε junk food. Σουβλάκια, πίτσες, τυρόπιτες, παγωτά, γλυκά, μπορείς να έχεις τα πάντα. Άλλωστε τα βίγκαν μαγαζιά τελευταία, ανοίγουν το ένα μετά το άλλο. Ο λόγος που θα εκτιμήσεις αυτά τα φαγητά είναι γιατί αλλάζει η γεύση σου. Πλέον η γλώσσα σου αναγνωρίζει καλύτερα τις φυτικές τροφές και ο οργανισμός σου τις ζητάει.
2) Ξέρεις πότε θα ακολουθήσει ένας μεγάλος διάλογος αλλά και περίπου τι θα ακούσεις
Κάθεσαι στο τραπέζι με φίλους και ξαφνικά σε παρατηρούν ότι δεν άγγιξες το κρέας. Η μία κουβέντα φέρνει την άλλη και στο τραπέζι γίνεται γνωστό πως είσαι βίγκαν. Ξέρεις πολύ καλά ότι θα βρεθεί τουλάχιστον ένας που θα έχει ερωτήσεις. Οι ερωτήσεις θα φέρουν απαντήσεις και αυτό θα δημιουργήσει ακόμα περισσότερες ερωτήσεις. Ξέρεις ότι ο διάλογος μπορεί να πάρει ώρες αλλά και ξέρεις περίπου τι θα ακούσεις από το συνομιλητή σου. Ό,τι λέει το έχεις ξανακούσει.
3) Καταλαβαίνεις πόσο παράλογος είναι ο κόσμος
Νωρίτερα δε μπορούσες να το καταλάβεις. Πλέον όμως το βλέπεις ξεκάθαρα. Κυριαρχεί η λογική του παραλόγου, αφού οι περισσότεροι άνθρωποι σου εξηγούν πως μπορούν να είναι φιλόζωοι, δηλαδή φίλοι των ζώων και ταυτοχρόνως να τα τρώνε.
Άνθρωποι που είναι φανατικά κατά της βίας ψάχνουν λέξεις να δικαιολογήσουν τη βία την οποία χρηματοδοτούν. Άνθρωποι κλαίνε βλέποντας ένα σκύλο να χτύπησε, άλλοι είναι καθημερινώς πιστοί στο ραντεβού τους στο τάισμα των αδέσποτων της γειτονιάς, άλλοι υιοθετούν γάτες, κουνέλια, ακόμη και χελώνες, αλλά όλοι αυτοί τρώνε από 10 διαφορετικά είδη ζώων.
4) Γίνεσαι ξαφνικά περίεργος και μισητός
Κακά τα ψέματα. Σε πολλούς ανθρώπους γυρνάνε τα άντερα όταν ακούνε τη λέξη βίγκαν. Μπορεί μέχρι τώρα να σε είχαν σε εκτίμηση, αλλά το γεγονός πως σταμάτησες να τρως ζώα και έγινες βίγκαν, για κάποιο λόγο τους έκανε να σε δουν με άλλο μάτι. Πλέον, θεωρείσαι περίεργος με την αρνητική έννοια, γραφικός και άτομο που ο κόσμος αποφεύγει.
«Ποιος είσαι άλλωστε εσύ που μία μέρα αποφάσισες πως θες να απέχεις από τη βία, την κακοποίηση και τις σφαγές; Νομίζεις ότι είσαι καλύτερος; Αυτό νομίζεις ε; Για αυτό το κάνεις. Επειδή θες να ξεχωρίσεις. Είχες την ανάγκη να ενταχθείς κάπου, σε κάποιο σύνολο και τελικά βρήκες αυτή τη μόδα! Τη… βεγκαν πώς τη λένε!»
5) Μυρωδιές που κάποτε σου άρεσαν πλέον ίσως να σε πνίγουν
Κάποτε μύριζες τη ψημένη σάρκα ενός ζώου και ο εγκέφαλος σκεφτόταν φαγητό. Αυτό σκεφτόταν και του έτρεχαν τα σάλια. Θυμόταν τη γεύση και το γεγονός ότι πεινάς. Δε σκεφτόταν ποτέ; «Α ωραία μυρωδιά. Καμένη σάρκα μικρού μοσχαριού». Όχι! Ξεκάθαρα φαγητό σκεφτόταν.
Μετά από χρόνια όμως, και ενώ έχεις αποβάλλει το κρέας από το στομάχι σου και το μυαλό σου, η μυρωδιά αυτή μπορεί να σε αηδιάσει. Πλέον δε μυρίζεις φαγητό, δεν είσαι σίγουρος αν θυμάσαι τη γεύση. Πλέον μυρίζεις δέρματα που καίγονται. Στο μυαλό σου σκέφτεται σφαγμένα ζώα, γιατί έχεις δει τη διαδικασία. Μόνο αυτή σου έχει μείνει στο μυαλό.
Αν σου άρεσε αυτό το άρθρο κάνε κλικ εδώ και μοιράσου το με τους φίλους σου! 
